Nederlanders en Belgen [Dutch speaking only]

Originally posted by Desert_rose:[..]
Haha ja! Echt gaaf. Er is ook een muur met foto’s van een paar grote concerten in de kuip, waarop de concertposter van The Joshua Tree staat met een paar mooie foto’s. Ook van Pop en Zoo tv.

Originally posted by Desert_rose:Net terug van een koude avond in de kuip, tijdens de rust draaide ze Lights Of Home al

Originally posted by maartenpetra:[..]

Wel gaaf, het is niet eens een singel ken je na gaan hoe goed dat nr is. Ik vind het ook 1 vd beste nrs. Net als Giel Belen. Mijn club (Twente) heeft Fey weer iets geholpen he. Alleen psv gaat verder uitlopen vrees ik.

Originally posted by Janus02:Lang geleden dat we voor de Kuip zaten te wachten.

Originally posted by one8ung:Heeft iemand nog de email met het filmpje van de controle met metaaldetectors bij het concert in de koning boudewijn stadion in Brussel?

Originally posted by Lobmans:De voorbije dagen het album meermaals beluisterd in verschillende settingen (in het zetel op homecinema, in de auto, 's avonds in bed met inears) en maar één conclusie: SCHITTEREND album!!!

Ik ga beginnen met de minpuntjes en dat is er eigenlijk maar ééntje: het blauwzwarte kleurenschema van dit album en tour. Degenen die het Belgisch voetbal wat volgen, weten mss waarom ik dat een minpunt vind

Voor de rest eigenlijk geen minpunten aan te merken. Voor mij alleszins hun beste album sinds ATYCLB, en eigenlijk sinds Achtung Baby.
Elk U2-album had wel enkele sterke nummers, maar ook enkele nummers die ik zelden of nooit spontaan beluisterde. Op dit album is er eigenlijk geen enkel nummer dat me écht niet aanspreekt. Get Out Of Your Own Way vond ik aanvankelijk gewoon een popnummertje, en dat IS het ook, maar dan wel gewoon een goéd popnummer. Ook de lyrics zijn echt wel sterk. Alhoewel Bono er sowieso nog een boodschap in steekt, is het "gepreek" subtiel en niet te expliciet zoals in het verleden.Ook qua muziek een mooie mix tussen ingetogen, poppy, experimenteel en rock.

Het hoogtepunt van het album is voor mij zowat het stuk vanaf Summer of Love tot en met Landlady, met als absolute hoogtepunt de climax van Little Things. Als Bono herhaaldelijk "Sometimes..." blijft zingen en The Edge zich volledig laat gaan op gitaar, dat stuk hakt er echt wel keer op keer in hier.

Het album gaat hier de komende weken/maanden nog vaak op staan, en ook al klinkt het mss voorbarig om dit nu al te zeggen, dit album gaat op muzikaal vlak een mijlpaal in mijn leven vormen. Ik heb een vader die U2-fan is van het eerste uur, ik ben zelf op enkele weken na even oud als The Joshua Tree, zag The Joshua Tree dit jaar volledig live, en ik word binnen enkele weken voor het eerst zélf papa van een zoontje. Songs Of Experience gaat dus zowat de soundtrack vormen van de vele intense en emotionele momenten die me nog te wachten staan zeer binnenkort, en daarmee is de cirkel dus zo'n beetje rond.